Book Crossing
In plaats van boeken verzamelen, nu eens boeken weggeven. Niet aan een bekende, maar gewoon achterlaten voor de eerste de beste vinder. Dat is Book Crossing. Je laat een geregistreerd boek achter in het wild en je hoopt dat degene die het vindt het meeneemt, leest en het leuk vindt. Vervolgens kan deze persoon weer een berichtje achterlaten op internet en het boek zelf ook weer vrijlaten.
Met de komst van internet zijn er allerlei leuke initiatieven ontstaan om mensen in zekere zin te verbinden. Of het nu het volgen is van boeken of bankbiljetten, het organiseren van hobby’s als geocaching, de vele fora voor de meest uiteenlopende interesses, het samen uitvouwen van eiwitten of op zoek gaan naar buitenaards leven tot internetdating. Het bookcrossen vind ik een van de leukere van deze toepassingen.
Wat maakt het zo leuk? Wellicht is het het idealistische en misschien wat naïeve idee, dat via deze weg mensen gaan lezen. Misschien het stiekeme en spannende om ergens een boek in het wild achter te laten. Het plezier van het lezen van een berichtje als het boek is gevonden of het feit dat boeken gewoon leuk zijn. Waarschijnlijk een combinatie van al deze factoren.
Wel bestaat het grote probleem dat je de zorgvuldig samengestelde collectie niet zomaar, letterlijk, op straat zet. De paar boeken die je wel kwijt wilt, zie je toch liever naar een echte liefhebber gaan, dus die belanden op marktplaats. Waar haal je dan de boeken vandaan die je wel achterlaat, met het risico dat ze voorgoed verdwijnen?
Gelukkig zijn er al connecties tussen bookcrossers en onder andere kringloopwinkels, waardoor er regelmatig grote hoeveelheden boeken beschikbaar komen. Afgelopen zaterdag heb ik hier een doosje van mogen ontvangen. Zo’n veertig boeken van uiteenlopende genres en kwaliteit. Le Carré, Grisham, Dahl, van Keulen, Sartre en een hoop onbekende schrijvers. Een ideale manier om boeken vrij te laten en toch je eigen collectie in stand te houden. Hoeveel mensen zal ik hiermee aan het lezen zetten?
Met de komst van internet zijn er allerlei leuke initiatieven ontstaan om mensen in zekere zin te verbinden. Of het nu het volgen is van boeken of bankbiljetten, het organiseren van hobby’s als geocaching, de vele fora voor de meest uiteenlopende interesses, het samen uitvouwen van eiwitten of op zoek gaan naar buitenaards leven tot internetdating. Het bookcrossen vind ik een van de leukere van deze toepassingen.
Wat maakt het zo leuk? Wellicht is het het idealistische en misschien wat naïeve idee, dat via deze weg mensen gaan lezen. Misschien het stiekeme en spannende om ergens een boek in het wild achter te laten. Het plezier van het lezen van een berichtje als het boek is gevonden of het feit dat boeken gewoon leuk zijn. Waarschijnlijk een combinatie van al deze factoren.
Wel bestaat het grote probleem dat je de zorgvuldig samengestelde collectie niet zomaar, letterlijk, op straat zet. De paar boeken die je wel kwijt wilt, zie je toch liever naar een echte liefhebber gaan, dus die belanden op marktplaats. Waar haal je dan de boeken vandaan die je wel achterlaat, met het risico dat ze voorgoed verdwijnen?
Gelukkig zijn er al connecties tussen bookcrossers en onder andere kringloopwinkels, waardoor er regelmatig grote hoeveelheden boeken beschikbaar komen. Afgelopen zaterdag heb ik hier een doosje van mogen ontvangen. Zo’n veertig boeken van uiteenlopende genres en kwaliteit. Le Carré, Grisham, Dahl, van Keulen, Sartre en een hoop onbekende schrijvers. Een ideale manier om boeken vrij te laten en toch je eigen collectie in stand te houden. Hoeveel mensen zal ik hiermee aan het lezen zetten?
5 Comments:
ik heb ooit ergens gelezen dat er twee van dit soort "verenigingen" in Nederland bestaan, maar het slaat nog niet echt aan.
Ben er zelf ooit eens mee begonnen toen ik een boek over de tweede wereldoorlog in de trein vond. Ik heb het meegenomen en later ergens anders achtergelaten omdat het boek me niet aansprak.
Vorige week werd ik wederom verrast door een volledig gevulde boekenplank in een restaurant op Terschelling.
Wat ik niet snap is; hoe voorkom je dat het geen dump wordt van oninteressante en nietszeggende boeken?
Dit valt niet te voorkomen. Zeker niet omdat smaak erg persoonlijk is. Wat de een oninteressant en nietszeggend is, is voor de ander juist wel erg waardevol.
De doos boeken die ik heb opgehaald bevat voornamelijk boeken die ik zelf niet ga lezen. Echter zitten er redelijk wat bekende schrijvers bij. Wie weet kan ik er iemand anders wel blij mee maken.
Schreef je onlangs zelf niet over toeval? Ik lees af en toe berichten over vondsten die zeer sterk naar toeval neigen. Boeken die lijken voorbestemd aan de vinder. Mensen die zeer verheugd zijn met een boek wat voor mij onder de categorie dump zou vallen. Het is dan toch geweldig als je er een ander wel blij mee kan maken.
Ha leuk, ik lees je blog al een poosje..en zie nu pas dat je ook een bookcrosser bent :)
@sander
geen idee welke andere 'vereniging er nog is' maar de BookCrossing groep in NL is ondertussen aardig aan het groeien.
Over de oninteressante boeken..tja de één vind het niks, de anders is er heel blij mee. Maar het is niet te voorkomen dat er soms boeken losgelaten worden die eigenlijk in de papierbak thuishoren.
Ieder vult het bookcrossing verhaal op haar/zijn eigen manier in.
@Rick: even heel iets anders, je wilt van je buikbandjes-Büch af. Fijn...:-)
Ik heb ze al, zonder buikbandje dan, maar ik heb toch alvast maar geboden
moet controleren:)
Een reactie posten
<< Home