1491, Amerika voor Columbus

Zes maanden in de jungle. Zwemmen tussen de piranha’s, slangen en krokodillen, maar ook genieten van dolfijnen die geregeld langs komen in de Amazonerivier. Het idee dat je in een gebied bent wat niet is aangetast door de mens. Natuur die eindeloos lang ongerept in alle weelde heeft kunnen groeien en bloeien. Met recht oer-woud.

Tenminste dat dacht ik.

Woensdagavond was Charles Mann te gast in Wageningen. Prijswinnend schrijver van verschillende artikelen, coauteur van diverse boeken en nu ook zijn eigen boek “1491”. Een erg boeiende lezing waarin hij vertelde over de algemene aanname dat Amerika vrij laat bevolkt was en dat de invloed van deze indianen op het omliggende land vrij beperkt zou zijn. Een aanname die veel wordt gebruikt in de geschiedenislessen en een aanname die totaal verkeerd blijkt te zijn.

De grootte van de populatie indianen was groter dan eerder werd gedacht, wat de nodige gevolgen heeft gehad op de omgeving. Grote complexe steden, velden voor landbouw en verbindingswegen zouden het landschap hebben bepaald. Bijna geheel Amerika was gecultiveerd. Structuren die overigens nog steeds zijn terug te vinden, maar waar bijna niets over bekend is. Een blanco pagina in de geschiedenis, een nieuwe uitdaging voor archeologen.

Fascinerend dat er van zo’n grote menselijke impact, zo weinig bekend is. De overblijfselen zijn enorm, maar toch weten we er niks van af. Als kind wilde ik graag archeoloog worden. Tijdens dit verhaal kon ik me weer goed indenken waarom.