2006

Bij een nieuw jaar horen natuurlijk de nodige goede voornemens. De mijne is om meer te gaan lezen, zeker omdat het er de laatste tijd maar niet van komt. Afgelopen week vol enthousiasme drie boeken meegenomen om te lezen. Echter als je een broer moet helpen met verhuizen en schilderen en andere bezigheden, kom je niet ver. Slechts 200 pagina's.
Een ander voornemen is om minder boeken te gaan kopen. Ik raak elke keer weer in de verleiding om toch iets te kopen. Voor de mensen die dit voornemen niet hebben de volgende tip. Redmond O'Hanlon - Storm. Normaal 22,50 euro, nu gespot bij de V&D voor maar E 7,50!.


Veel leesplezier in het nieuwe jaar!!!

Kerstgroet

Ik wilde eigenlijk nog een stukje schrijven over een insektenboek. Echter heb ik daar net te weinig tijd voor. Dat moet dus maar even wachten. Rest mij alleen alle lezers het toewensen van:

Prettige kerstdagen en een welbelezen 2006!!

De bijbel code

Ditmaal een stukje, niet met eigen ervaring, maar met een vraag. Ik heb vandaag twee docu's gezien over de bijbel code. Er schijnen allerlei codes in de bijbel te staan die vanalles voorspellen. De dood van Lady Di, watergate, een nucleaire oorlog volgend jaar en dat soort dingen.
Heeft iemand het boek gelezen van Michael Drosnin? Is het verhaal goed onderbouwd? Het klinkt allemaal vrij ongeloofwaardig en mysterieus. Ik ben zelf vrij sceptisch tegenover dit soort dingen, maar ben zeker ook benieuwd.
Voor de Napoleon-fans: Heeft Napoleon ooit de rode zee overgestoken op dezelfde wijze als Mozes?

4e internationale Boudewijn Büch dag

Het is donker, mistig en koud. Ik wacht op de bus voor mijn tweede Boudewijn Büchdag. Met volle portemonnee stap ik in, op weg naar Amsterdam. Een treinrit met krakende bovenleidingen brengt mij, uiteraard met vertraging, naar Amsterdam CS. Met wanten aan ga ik op weg naar de openbare bibliotheek. Zelfs de duiven hebben het koud en overtreffen het aantal menselijke bezoekers bij C’est le Pain.

Bij aankomst in de bibliotheek is het nog rustig, zodat ik op alle gemak kan kijken naar de aangeboden boeken. Vele boeken die ik niet bezit en verscheidene die ik nooit zal bezitten. Al meteen schaf ik drie speciale boekjes van Frans Mouws aan. “Het museum”, “Motor Theo” en naar eigen zeggen zijn mooiste en leukste boekje “It’s only Rock ’n Roll” zijn van mij. Twee stappen naar rechts en ik ontvang “Een kleine blonde dood”.

Om 11.00 begint het programma. Na het openingspraatje een prachtige film waarin Boudewijn Büch praat met diverse bibliofielen. Een film die zeer goed wordt ontvangen. Waarschijnlijk door de herkenning bij het publiek. Ik weet het nu in ieder geval zeker. Ik val nog lang niet onder de titel bibliofiel en op de film afgaand vind ik dat ook helemaal niet erg.

Frans Mouws houdt aan het begin van de middag, samen met dichter Erwin Troost, een leuke presentatie van zijn nieuwe boek “Markante herinneringen aan Ootmarsum”. Een uitgave mét DVD, waar ik zeer naar uitkijk om te lezen en bekijken. De DVD zit waarschijnlijk alleen bij de eerste druk, dus wees snel.

Een lezing over de relatie tussen Boudewijn Büch en Hans Warren kan mij persoonlijk niet erg boeien. Hans Warren ken ik niet en daardoor is deze lezing voor mij niet erg interessant. De lezing over Boudewijn bij Vrij Nederland door Rudi Kagie is daarentegen wel weer erg boeiend. Mede door de pakkende manier van spreken van Rudi.

Tussendoor worden nog de nodige boekjes gepresenteerd. Bert de Vaan met “Uit de wereld van Boudewijn Büch”, uitgegeven door onze eigen boekengek. Verder “Circus Büch” door Eric Schneyderberg en “Het jasje van Boudewijn” van Menno Voskuil. Daarbij natuurlijk de nodige signeersessies. Jammer vond ik dat na elke presentatie een signeersessie was gepland, waardoor de vaart een beetje uit de dag ging. Beter was geweest da signeersessies in één te combineren.

Aan het eind van de dag loop ik snel achter David de Poel aan. Ik heb twee boeken meegenomen om te laten signeren. Ik loop naar de tafel waarachter hij plaats heeft genomen. Daar verwacht mij een dubbele verrassing. Bij het zeggen van mijn naam vraagt hij meteen of ik een weblog heb. David de Poel heeft mijn weblog gelezen! De tweede verrassing komt als ik het eerder beschreven boek “De buitenstaander” overhandig. Het is er een van vijftig exemplaren in eigen beheer uitgegeven. Aan het eind van de dag een ontdekking in mijn eigen collectie.

Het is donker, mistig en koud. Ik wacht op de trein naar Wageningen. Met lege portemonnee, een volle tas met boeken en een tevreden gevoel ga ik op weg naar huis.

The Undutchables

Een boek dat al 27 drukken heeft gehaald, een boek dat je in elke boekhandel wel terugvindt en een boek dat ook onder buitenlanders bekend is. Vooral dat laatste was voor mij de reden om het boek dan toch eens eindelijk te lezen. Ik ga de laatste tijd veel met buitenlanders om en een Braziliaanse vriend zei dat het een leuk en typerend boek was en anderen zeiden dat ze het ook beslist wilden lezen. Ik kon dus niet achter blijven.

Met hoge verwachtingen begon ik aan dit boek, dat volgens de schrijvers (een Engels-Amerikaans stel) een hardhandige cursus zelfkennis zou zijn. De analyse die dit stel maakte zou een vloed aan herkenning moeten opleveren. Ik moet toegeven dat er her en der een kleine aha-erlebnis ontstond, maar om te zeggen dat alles zou treffend beschreven is…

Ligt het aan mij? Ik ben nog vrij jong, officieel gezien allochtoon, maar voel me toch echt wel een Nederlander. Is het dan misschien de 14e druk, dat ze bij de vijftiende versie het licht zagen en het boek drastisch hebben omgegooid. In ieder geval vond ik het oersaai en bovenal werden velen eigenschappen aan ons Nederlanders toegewezen die ik zelf totaal niet herkende of eigenschappen die zo globaal zijn dat ze op elke bevolkingsgroep wel van toepassing zijn. Zijn niet overal ter wereld de wc’s in kleine ruimtes weggestopt? Lijkt me toch echt niet iets typisch Nederlands.

Ik wist ook niet dat wij Nederlanders de aardappels schilden ná het koken. En dan ook nog spiraalsgewijs zoals wij doen met appels en peren. Of was het een grapje van schrijvers? Het boek valt onder de categorie humor en dat is goed te merken ook. Net zoals bij Idols doen ze een poging. En net zoals bij Idols lukt het simpelweg niet. Het boek is sterk overtrokken en de pogingen tot grappen mislukken dan ook jammerlijk.

Ik ben zeker geen fan van boeken die grappig bedoeld zijn. Boeken die je iemand cadeau doet omdat je niks beters kan bedenken omdat je niet de moeite wilt nemen om je in de persoon te verdiepen. Boeken die je ook vooral niet zelf wilt krijgen. Moet ik me zo druk maken om een boek wat niet serieus bedoeld is? Als het alleen in het Nederlands zou worden uitgegeven niet. Echter als er iemand uit Brazilië naar je toe komt en gaat zeggen hoe Nederlanders zijn aan de hand van dit boek, dan is het wel iets zorgelijks. Kennis over mensen haal je niet uit boeken, die haal je uit mensen.