4e internationale Boudewijn Büch dag

Het is donker, mistig en koud. Ik wacht op de bus voor mijn tweede Boudewijn Büchdag. Met volle portemonnee stap ik in, op weg naar Amsterdam. Een treinrit met krakende bovenleidingen brengt mij, uiteraard met vertraging, naar Amsterdam CS. Met wanten aan ga ik op weg naar de openbare bibliotheek. Zelfs de duiven hebben het koud en overtreffen het aantal menselijke bezoekers bij C’est le Pain.

Bij aankomst in de bibliotheek is het nog rustig, zodat ik op alle gemak kan kijken naar de aangeboden boeken. Vele boeken die ik niet bezit en verscheidene die ik nooit zal bezitten. Al meteen schaf ik drie speciale boekjes van Frans Mouws aan. “Het museum”, “Motor Theo” en naar eigen zeggen zijn mooiste en leukste boekje “It’s only Rock ’n Roll” zijn van mij. Twee stappen naar rechts en ik ontvang “Een kleine blonde dood”.

Om 11.00 begint het programma. Na het openingspraatje een prachtige film waarin Boudewijn Büch praat met diverse bibliofielen. Een film die zeer goed wordt ontvangen. Waarschijnlijk door de herkenning bij het publiek. Ik weet het nu in ieder geval zeker. Ik val nog lang niet onder de titel bibliofiel en op de film afgaand vind ik dat ook helemaal niet erg.

Frans Mouws houdt aan het begin van de middag, samen met dichter Erwin Troost, een leuke presentatie van zijn nieuwe boek “Markante herinneringen aan Ootmarsum”. Een uitgave mét DVD, waar ik zeer naar uitkijk om te lezen en bekijken. De DVD zit waarschijnlijk alleen bij de eerste druk, dus wees snel.

Een lezing over de relatie tussen Boudewijn Büch en Hans Warren kan mij persoonlijk niet erg boeien. Hans Warren ken ik niet en daardoor is deze lezing voor mij niet erg interessant. De lezing over Boudewijn bij Vrij Nederland door Rudi Kagie is daarentegen wel weer erg boeiend. Mede door de pakkende manier van spreken van Rudi.

Tussendoor worden nog de nodige boekjes gepresenteerd. Bert de Vaan met “Uit de wereld van Boudewijn Büch”, uitgegeven door onze eigen boekengek. Verder “Circus Büch” door Eric Schneyderberg en “Het jasje van Boudewijn” van Menno Voskuil. Daarbij natuurlijk de nodige signeersessies. Jammer vond ik dat na elke presentatie een signeersessie was gepland, waardoor de vaart een beetje uit de dag ging. Beter was geweest da signeersessies in één te combineren.

Aan het eind van de dag loop ik snel achter David de Poel aan. Ik heb twee boeken meegenomen om te laten signeren. Ik loop naar de tafel waarachter hij plaats heeft genomen. Daar verwacht mij een dubbele verrassing. Bij het zeggen van mijn naam vraagt hij meteen of ik een weblog heb. David de Poel heeft mijn weblog gelezen! De tweede verrassing komt als ik het eerder beschreven boek “De buitenstaander” overhandig. Het is er een van vijftig exemplaren in eigen beheer uitgegeven. Aan het eind van de dag een ontdekking in mijn eigen collectie.

Het is donker, mistig en koud. Ik wacht op de trein naar Wageningen. Met lege portemonnee, een volle tas met boeken en een tevreden gevoel ga ik op weg naar huis.