De boekverkoper

Studentenhuizen wisselen vrij vaak van bewoners. Regelmatig belandt er post van oudbewoners op de deurmat. Doorsturen heeft vaak geen zin meer, dus vormt het soms aangenaam leesvoer. Zo ook het themanummer van het CJP-magazine. Met het thema lezen=lekker, kon ik hem natuurlijk niet laten liggen.
Wat ik jullie niet wil onthouden is het hilarische stuk van Rutger Lemm. In vijf boekhandels speelt hij “een vervelend mannetje dat zich als verkoper voordoet”. Let wel zonder medewerking van de betreffende boekhandel! De leukste stukjes:

Van Stockum, Den Haag
De winkel is zo klein, dat ik niet buiten het zicht van het personeel kan komen. Als ik met een onzekere grens naar het verste gedeelte van de winkel loop, voel ik priemende blikken in mijn rug. Tegen de man naast me fluister ik: “Kan ik u wellicht helpen?” “Pardon?”, zegt hij verschrikt. “Ik… ik werk hier.” Een dame van de winkel staat al naast me: “Wat zijn we aan het doen, meneer?” “Ik wilde deze man helpen.” “Laat dat maar aan ons over.” Operatie mislukt. Terugtrekken.

De Slegte, Rotterdam
“Kan ik u helpen?” “Ja. Ik zoek een boek.” “Nou, dan zit u hier goed, haha!” “Uh… Ja. Het is een boek…” “Zoiets vermoedde ik al!” “…waarover ik in de krant gelezen heb.” “Nou nou, boeken, kranten, u leest wat af, zeg!””Het gaat over de Tweede Wereldoorlog.” “Dat was geen fijne tijd, mevrouw!” “Weet u misschien welk boek ik bedoel?” “Nee, ik heb geen idee! Haha!” “Wat is daar grappig aan? Ik vraag het wel aan één van uw collega’s.” “Doe ze de groeten!” Pff… Het is behoorlijk vermoeiend om de maniakale positivo uit te hangen, maar het werd redelijk gepikt en ik ben wederom niet de winkel uitgeschopt.