Dierenliefde en Bored of the Rings
Weer twee boeken erbij. Eén voor mijn sectie biologie en de ander voor de afdeling Tolkien.
Ik had al een boek over de voortplanting bij dieren met de bijzondere titel "Het hijgend hert en andere hoogstandjes" van John Sparks. Bij de Slegte in de opruiming kwam ik dit boek tegen. Waar John Sparks zijn boek indeelde in soort van voortplanting, maakt Michael Miersch in zijn "Dierenliefde, het seksuele leven van de dieren" er meer een naslagwerk van door alle termen en dieren op alfabetische volgorde te zetten. Echt diep zal hij niet op de materie ingaan, daar alle stukjes vrij kort zijn.
Een wereldwijde bestseller kan een paradie verwachten. Het verhaal van Tolkien is in "Bored of the Rings" flink opgeleukt en ingekort. Zeker dat laatste vind ik een pluspunt omdat ik de oorspronkelijke versie te uitgebreid vond, wat voor het verhaal zeker niet nodig was. Ik vond het vrij irritant dat elke nieuw personage een paginalange stamboom meekreeg. Uiteraard bijzonder indrukwekkend dat Tolkien een hele geschiedenis heeft bedacht van een onbestaand land en daarbij ook uitgebreide stambomen, maar als dit de vaart uit het verhaal haalt, moet het naar mijn idee achterwege gelaten worden.
2 Comments:
Ik heb Lord of the Rings drie keer gelezen (met tussenpozen van 6 tot 8 jaar) en alleen de eerste keer heb ik een poging gedaan om de stambomen aan het begin ook te lezen. De Silmarillion is nog erger wat dat betreft. Toch heb ik me daar ook een keer doorheen geworsteld
Ben ik even blij dat ik niet de enige ben die Tolkien saai vindt...
Een reactie posten
<< Home