Büch in Leiden - deel 2 - aanvulling

Ter aanvulling van mijn blog van gisteren het stukje over de Bakker Korffstraat zoals het staat op de site van de Werkgroep Historie Groenoord. Hierop informatie en achtergronden van deze Leidse wijk en ook over bekende bewoners waaronder dus Boudewijn Büch. Het stukje:

Boudewijn Büch

Ook de in 2002 overleden schrijver, dichter, verzamelaar en tv-persoonlijkheid Boudewijn Büch heeft in de Leidse wijk Groenoord gewoond. In Groenoord Noord bewoonde hij een etage aan de Bakker Korffstraat, nummer 12a. De straat kwam zelfs voor in een van de gedichten van Büch:

Piet Paaltjens revised (1977)

Leiden -
heb ik ooit jongens of meiden
uit een andere stad bemind?

D. aan de Oranjegracht heb ik verblind
- krakend in het ledikant - van alles toegezworen
K., maoïste op de Doezastraat
beschonken bij het ochtendgloren
hartstochtelijk bepraater is niemand buiten jou terwijl R. een middag
later werd bedacht
mijn koninkrijk voor deze pracht
om tenslotte met B. in de Bakker Korffstraat te wonen
die trouw met ontrouw zou belonen

want in een stad als Leiden
verhuis je niet de liefde maar het lijden

Er is bovendien een gedicht van Büch dat de naam van de Groenoordse straat als titel heeft:

Bakker Korffstraat (1979)

Het wezen van de dood verweest

zich in de schemering. Zitten aan het raam

de avond hangt. Het zwart dat niet geneest.

bedacht te sterven vliegt mij aan

ga ik staan, moet verjaardag vieren

vrienden bellen? Drank in huis halen?

de kamer vol van doodrijp te plezieren

rondgaan met de glazen en de schalen

och nee, ik zal met haar weer samenkomen

fotoos kijken, lezen wat zij schreef

een film van Frankrijk in mijn hoofd vertonen

& mij troosten dat ik voor haar leef

dronken blijdschap uit een fles

ik kan toch de dood niet schrijven

zij heeft geen adres

waarom ik tot de ochtend in het lied zal blijven

dan is de dood

weer voor- en dichterbij

Nu zou het, zoals de onlangs verschenen 'biografie' van Rudie Kagie suggereert, bij Boudewijn Büch maar de vraag zijn of je te maken hebt met feit of met fictie. Over de vraag of Büch daadwerkelijk in de Bakker Korffstraat heeft gewoond, bestaat in elk geval geen enkele twijfel. Hiervoor zijn namelijk ook andere bronnen dan literaire.'

In zijn Leidse studententijd in de vroege jaren zeventig woonde Büch in Leiden. Hij was lid van de kunstenaarsgroep De Bange Duivel. Deze commune was gevestigd in een huis met een eigen drukkerij in de Bakker Korffstraat. Enkele kunstenaars die aan deze "cultuurpolitieke leefgemeenschap" waren verbonden drukten daar hun etsen af. In ieder geval is er een project van de Bange Duivel bekend waaraan Büch een bijdrage heeft geleverd.' (Bron: tentoonstellingscatalogus Leidse Universiteitsbibliotheek)

Historicus H.L. Wesseling bevestigt dat Büch zijn Leidse vriendschappen in de loop der jaren onderhield, zij het met mate. Van Wesseling verscheen bij zijn emeritaat een bibliografie waarvan Büch de inleiding verzorgde. Hij schrijft daarin dat Wesseling hem in de jaren zeventig in huis nam toen het geestelijk slecht met hem ging. Büch woonde indertijd op de Bakker Korffstraat en had daar toen al een hele mooie bibliotheek, weet Wesseling. 'Erg gelukkig was hij er echter niet en hij kwam dan ook regelmatig bij ons in Oegstgeest op bezoek, gewoon om wat te kletsen - en vooral veel te lachen.'

Of in de herinneringen van Patrick van der Kroef, een jeugdvriend van Boudewijn:

'In 1976 verscheen Boudewijns debuutbundel: "Nogal droevige liedjes voor de kleine Gijs". Hij gaf me uiteraard een exemplaar met persoonlijke opdracht cadeau. Het verschijnen van deze bundel vormde in feite de afsluiting van de intense periode waarin ik met hem bevriend was. Tegelijkertijd markeerde het het begin van zijn bijzondere publieke loopbaan. Boudewijn verhuisde naar de Bakker Korffstraat, een naargeestige straat aan de uiterste rand van Leiden, waar hij een etage betrok die hij vervolgens geheel in empirestijl inrichtte. Ik ben er een enkele keer geweest, maar het was voorbij. Na nog een paar geruchtmakende jaren in Leiden te hebben doorgebracht vertrok Boudewijn definitief naar Amsterdam.'

Büch overleed op 23 november 2002. Enige jaren daarvoor was zijn oude huis aan de Bakker Korffstraat al tegen de vlakte gegaan. In het jaar 2000 werd de even zijde van de straat geheel opnieuw opgebouwd.

[GJM, 03/2005]

Met dank aan Gert-Jan Masurel voor de toestemming voor het hier plaatsen van zijn tekst.